Αν έψαχνα το χρώμα του με κλειστά μάτια θα διάλεγα το μαύρο. Το βαθύ, το σκούρο, το νυχτωμένο, το αδιαπέραστο. Αν ήθελα να το περιγράψω θα διάλεγα μόνο μία λέξη: γυναίκα. Αν αποφάσιζα να το ηχοποιήσω θα διάλεγα τη σύνθεση που ακούγεται εδώ, μέσα στη σπηλιά μου. Αν είχα σκοπό να το κλείσω κάπου, θα διάλεγα ένα βλέμμα.
Όμως ξέρω ότι δεν έχει απόλυτο χρώμα, δεν περιγράφεται με μία μόνο λέξη κι ας είναι τόσο πολύπλοκη όσο η 'γυναίκα', δεν έχει αποκλειστικό ήχο, δεν κλείνεται πουθενά.
Το μυστήριο δεν ερμηνεύεται, αλλιώς δε θα ήταν μυστήριο. Αν το συναντήσεις προσπάθησε να θαυμάσεις το μεγαλείο του. Μόνο ο θαυμασμός σου μπορεί να το αγγίξει, τίποτε άλλο.
