Πλησίασες με ευθύνη δική σου. Έτσι πάντα έμπαινες και στον έρωτα. Χωρίς να υπολογίσεις τις συνέπειες. Όλα τα λάθη τα απόλαυσες. Εμπειρίες, έλεγες. Με έμαθες να απολαμβάνω κι εγώ τα ελαττώματά μου. Από τότε που σε γνώρισα ακούω τη φωνή μου που κρυφά μαρτυρά:
When I'm good, I'm very good, but when I'm bad, I'm better!
Εσύ μου το έμαθες. Να μην κρύβω το θυμό. Να αφήνω τη λάβα να εκτοξευθεί ελεύθερη. Είχες πει ότι θα αντέξεις. Όμως, ξέρει κανείς να μας πει πού τελειώνει το πείσμα της γυναίκας;
Εγώ λέω στο φιλί. Μα και πάλι δεν είμαι σίγουρη. Όταν έρθεις, φόρεσε πανοπλία. Θα είμαι bad, αλλα έτσι πάντα είμαι better!
