Αλήθεια

Είχες πει πως ακόμη κι όταν σου λέω αλήθειες κρύβω ψέματα μέσα στις λέξεις. Αν μία φορά είχες γυρίσει να με δεις, δε θα χρειαζόταν να μιλήσω και τις πιο μεγάλες αλήθειες μου θα τις διάβαζες στα μάτια μου. Όμως, βολεύει να στρέφεις το βλέμμα σου αλλού. Σου δίνει άλλοθι να αμφισβητείς την αλήθεια μου ... μάλλον γιατί δεν την αντέχεις.

Απεργία

Λίγες ώρες πριν. Λίγες ώρες μετά. Ένα πανό, ένα σύνθημα, ένα παιδί, ένα μέλλον. Όλα μέσα στη χούφτα μου. Όμως,δεν τολμώ να τρυπήσω την παλάμη με ένα καρφί. Και δεν ξέρω τι χρώμα έχει η απεργία.

Λίγες ώρες πριν, λίγες ώρες μετά. Ένα πανό ατσαλάκωτο. Ένα σύνθημα ακούραστο. Ένα παιδί τρομαγμένο. Ένα μέλλον που θα περάσει από τον ίδιο δρόμο με την απεργία. Αλλά θα έχει την τόλμη να ματώσει εκείνο για μας.

Μην τρέχεις παιδί μου. Δεν μπορείς να του ξεφύγεις. Και είναι κατηφόρα! Θα πέσεις!

Μικρή επαφή

Στριμωγμένη σε ένα λεοφωρείο μεταφοράς θλίψης, παραλίγο να λυγίσω από το βάρος της ημέρας. Η τσάντα μου τραβούσε το μισό κορμί μου προς το έδαφος που έτρεχε κάτω από τις ρόδες. Εγώ έμενα ακίνητη σε θέση επίπονης υπομονής. Έγυρα λίγο το κεφάλι και έκλεισα τα μάτια. Μικρή προσευχή. Με ακούς;
Ένα χάδι στείλε μου. Αναπάντεχο. Να ταράξει τη λίμνη μου. Και εγώ από αύριο θα ελαφρύνω τη συνείδηση και την τσάντα μου.
Απότομη στροφή. Ο ένας πέφτει πάνω στον άλλο. Όρθιοι. Στριμωγμένοι. Ένα χέρι πιάνει το δικό μου που κρέμεται αυτοκτονικά στη λαβή.
Ζέστη. Απαλότητα. Μικρή επαφή κι ένας όρκος. Από αύριο εγώ θα απλώσω το χέρι μου να σε βρω!