Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

Τέλος πρώτης συνεδρίας αστεροειδών




Τόσα αστέρια σε ένα βλέμμα. Συνάντηση πρώτη. Σε μία αίθουσα αναμονής να περιμένω το μοιραίο. Όλα σχεδιάστηκαν πριν χρόνια. Προτού γεννηθώ. Προτού γεννηθείς. Μπορεί να γεννηθήκαμε για να συναντηθούμε. Ο χρόνος διακλαδωτά κυλά. Οι στιγμές μοιάζουν σαν διλήμματα επί διλημμάτων και τις ζήσαμε όλες.

Πλούσια ήρθα σε σένα. Μη νοιώθεις ότι σε περιμένω για να κερδίσω αναμνήσεις ή εμπειρίες. Όλα τα περιφερειακά τα έζησα. Τώρα ήρθε η ώρα να ζήσω την ουσία. Μαζί σου να βάλω τέλος στην πρώτη συνεδρία αστεροειδών και να περάσουμε στη δεύτερη φάση της ζωής μας. Πρώτη η πρόβα. Τώρα μαζί σου, η πρεμιέρα μου.

Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

Λείπω




Ξεγυμνώνεις τη ζωή με αυτή την απουσία. Μία αόρατη βροχή ξεπλένει τα χρώματα και όλα λείπουν. Όσο επιμένεις, αρχίζω να λείπω κι εγώ. Από μένα. Φταίει που έμαθα να υπάρχω φορώντας το ρούχο σου. Τόσο φθαρμένο από τα αγγίγματα, κι όμως ακόμη μου ταιριάζει απόλυτα. Σαν να ράφτηκε για μένα. Ο καθρέφτης ψεύτης. Δείχνει όλες τις ατέλειες. Τα δάκρυα που σκίζουν τις ραφές. Τον πόνο που ξηλώνει τα κουμπιά του. Την θλίψη που κόβει τις ράντες.
Και το φόρεμα πέφτει. Γυμνή στον καθρέφτη μου. Τι περιμένεις; Πόσο να ανοίξω το παράθυρο για να νιώσεις πόσο κρύο κάνει εδώ μέσα;
Λείπω. Με τον καιρό ίσως επιστρέψω ξανά. Μπορεί όμως και να με προλάβεις.

Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011

Μου λείπεις



Mου λείπεις. Έμεινε η φωνή μόνο με τη σκιά της. Έχουν σκιά οι φωνές; Ξέχασα να σε ρωτήσω πριν φύγεις. Κρατάω μέσα στα χέρια μου τον ήχο σου. Η νύχτα δύσκολα περνά απέναντι. Σπάνε οι σιωπές και δεν αντέχουν τόση μοναξιά.

Σου ζητώ να μου στείλεις λίγο άνεμο.Δεν μπορώ να αναπνεύσω. Μου λείπεις. Και χρειάζομαι οπωσδήποτε λίγο φως, λίγο άνεμο και λίγο φιλί.

Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2011

Φώτα




Όταν έρχεσαι ανάβουν όλα τα φώτα.
Τα φώτα στο δρόμο που διασχίζεις, τα κεριά στις εκκλησίες που προσεύχομαι, τ' αστέρια στον ουρανό που ελπίζω, τα μάτια μου που συνήθως είναι σκοτεινά, οι εμπρησμοί στο σώμα μου που σου χαρίζεται, οι προβολείς στο μικρό θεατρικό του έρωτά μας, οι συναγερμοί μου γιατί αποσυντονίζομαι, η ένδειξη της εξόδου κινδύνου για να προλάβω να σώσω λίγο πάθος για την επόμενη φορά.

Θυμάσαι; Πάντα σου το έλεγα: να χωρίζουμε πριν πιούμε όλα τα φιλιά. Πριν καταναλώσουμε όλη την ενέργεια στο "άναμμα" του έρωτά μας. Ας αφήσουμε μερικά φώτα για την επόμενη φορά. Να έχει λόγο η καρδιά να χτυπάει. Να παράγει ρεύμα ερωτικό.

Κλείνω τους διακόπτες μου. Μέχρι την επόμενη φορά θα σε περιμένω στο βαθύ σκοτάδι μου.

Σάββατο 1 Ιανουαρίου 2011

Σταματάω το χρόνο




Δεν κουνιέμαι. Μένω ακίνητη πάνω στη μουσική. Σταματάω τον προσωπικό μου χρόνο. Ούτε αναπνέω. Μόνο με την καρδιά μετράω μερικές στιγμές. Όμως, αυτές αξίζουν όσο όλες οι άλλες μαζί.