Κυριακή 5 Νοεμβρίου 2017

Κώδικας



Στο κέντρο της πόλης, όπου μαζεύονται οι πολλοί, οι συζητήσεις προσομοιάζουν αγέλη που πραγματεύεται κοινότοπα τα ίδια και ίδια ζητήματά της.
Γδύνομαι κι αφήνω το περίγραμμά μου εκεί. Μέσα στο πλήθος. Αόρατη ξεφεύγω προς εσένα, που πάντα μιλούσες μία γλώσσα που εκθείαζε, πέρα απ' τ' αντικείμενα και τις διαδικασίες, τον τρόπο που επικοινωνούν δύο άνθρωποι όταν απαρνιούνται το ρόλο, την ταυτότητα και τη γλώσσα τους.

Δευτέρα 14 Αυγούστου 2017

Σπείρα







Όταν φορώ το ρούχο σου παύω να είμαι εγώ.
Βουτάω στη σκέψη σου και με τα χέρια σου
ψαρεύω τον εαυτό μου που τρέμει νεογέννητος
μέσα στο κρύσταλλο του ποτηριού που δροσίζει
την δίψα σου.