Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010

Σκέψου




Στη σκέψη πως σ'αγγίζω
ο νούς τεντώνεται και χάνομαι στο σημείο που ανθίζουν τα τριαντάφυλλα.
Νιώθω βελούδινη, σαν κουβέρτα που σκεπάζει τα όνειρα.
Μικρη σκιά, που τρεμοπαιζει μπροστα στα οπτικά σου χαμόγελα.


Στη σκέψη πως σ'αγγίζω
η καρδιά ξεχειλίζει και πνίγομαι αβοήθητη.

Σκέψου και να σ'αγγίξω.
Σκέψου!

Σάββατο 28 Αυγούστου 2010

Το μαγικό παραβάν



Οι σχέσεις είναι δύσκολες. Θέλουν προσοχή και μυστήριο. Ποτέ δε θα εγκαταλείψω τη χώρα μου για σένα και το ίδιο σου ζητώ. Μην προσπαθήσεις να περάσεις το σύνορο που μας χωρίζει. Θα απομυθοποιηθούμε και θα χάσουμε τη μαγεία μας. Εγώ θα είμαι εδώ και εσύ εκεί. Πάντα θα μας χωρίζει μία απόσταση ασφαλείας και μέσα της θα μεγαλώσει το όνειρο. Μόνο σεβάσου αυτήν την απόσταση.
Δε θα τραβήξουμε το μαγικό παραβάν. Θα μιλάμε και θα αγαπιόμαστε πίσω από τις κουρτίνες. Ο καθένας θα πλάσει το δικό του παραμύθι και θα μας συνδέει η ανάγκη για παραμύθια. Θα σε φτιάξω όπως σε χρειάζομαι, πάνω στις λέξεις σου.
Δε θα ζήσουμε ποτέ την αλήθεια της πραγματικότητας. Θα ζήσουμε μόνο την αλήθεια του συναισθήματος.



Κράτησε την αναπνοή σου. Μετακίνησα τη χώρα μου τόσο κοντά στη δική σου, μα δεν γκρεμίζω το σύνορο, γιατί εκείνο κρατά ζωντανή τη μαγεία. Και η μαγεία είναι ότι μας έμεινε για να αγγίξουμε το όνειρο!...

Δευτέρα 23 Αυγούστου 2010

Παράλληλα σύμπαντα του έρωτα




Με φωτιες μεσα στην πόλη των ψηφιακών αγνώστων ψάχνω το λυχνάρι του έρωτα. Ξέρω ότι αυτοι που είναι να συναντηθούν, θα συναντηθούν, ΑΛΛΑ μερικές φορές συναντάς περισσότερα από ΕΝΑ 'άλλα κομμάτια' σου! Τότε τί κάνεις; Είναι ευλογία ο έρωτας; ή κατάρα; και πόσα κομμάτια μπορείς να αγαπήσεις πραγματικά; Σε πόσα μπορείς να δοθείς εξολοκλήρου;
Φοβάμαι. Σ'αγαπάω πάρα πολύ και κλείνω τα μάτια μην βρεθεί και κάποιος άλλος στο δρόμο μου και με διεκδικήσει όσο εσύ. Κλείνω την καρδιά. Μα... φυλακίζεται η καρδιά; Ξέρω ότι ακούει τους ήχους των νυχτερινών τραγουδιών. Φοβάμαι τους ψίθυρους που έρχονται από μακριά.
Δε θέλω κανείς να με κλέψει από σένα. Τι γίνεται όμως στα παράλληλα σύμπαντα του ερωτα; Όταν συναντήσεις περισσότερα από ένα 'άλλα κομμάτια' σου;

Τρίτη 10 Αυγούστου 2010

Μικρή ιστορία μιας επιθυμίας




Θέλω να ξαπλώσω ανέγγιχτη μέσα σε ένα κείμενό μου. Να κρυφτώ πίσω από τις λέξεις. Να αναρτήσω το κείμενο στο ιστολόγιο μόνο για σένα και να το διαβάσεις. Να σε ενθουσιάσει τόσο, ώστε να το αποθηκεύσεις στον υπολογιστή σου. Να αποφασίσεις να το τυπώσεις για να το διαβάσεις καλύτερα. Κι εκείνη τη στιγμή που θα κρατάς την τυπωμένη σελίδα μέσα στα χέρια σου, να φανερωθώ πίσω από τις λέξεις. Να γίνω εγώ. Να με κρατάς μέσα στα χέρια σου, μέσα στην αγκαλιά σου, και να σε πνίξω στα φιλιά.

Είμαι μία μικρή επιθυμία και θέλω να ζωντανέψω μαγικά.
Ζητάω πολλά;

Κυριακή 8 Αυγούστου 2010

Μαγικά αγγίγματα



Πίνω νερό. Μία δίψα πολλών ετών ζητάει να λυτρωθεί. Η υγρασία που αγγίζει τα χείλη μου αλλάζει την υπόσταση των φιλιών. Αυτό είναι μαγεία. Να περιμένεις. Να υπομένεις. Να μην ικανοποιείς την ανάγκη μόλις δημιουργείται. Και όταν μετά από βάσανο μεγάλο έρθει η στιγμή, να λυτρώνεσαι. Μαγικό άγγιγμα, που διέσχυσε όλο το κορμί μου. Κάθετα. Χωρίς διακλαδώσεις. Έφτασε μέχρι τα πόδια. Ποτίστηκα ολόκληρη. Ανεμώνη της ερήμου. Μαγικό άγγιγμα.



Στο λαιμό μου γλιστράει μία ανάσα ζεστή. Η προστασία του φύλακα αγγέλου μου. Μανδύας αγιασμένος που με προφυλάσσει. Τακτικός επισκέπτης. Με συνοδεύει στις νύχτες που χάνομαι στις ερημικές μου βόλτες. Το άγγιγμά του διακριτικό. Σαν ομίχλη αγάπης με κυκλώνει. Δε φοβάμαι. Βαδίζω περήφανα προς το αδιέξοδο.



Στο λωβό του αυτιού ένας ψίθυρος χαϊδεύει τον ήχο. Η προτροπή του διαβολάκου μου. Μπες. Άρπαξε. Πήδα. Κρύψου. Τρόμαξέ τους. Πιές. Ξέχασε. Θυμήσου. Μόνο με προστακτική μου μιλάει. Κι εγώ νιώθω το μαγικό άγγιγμα της προστακτικής να με υπνωτίζει. Ακολουθώ.

Έχω μέσα μου τις ανάγκες. Στο σώμα το χάδι του φύλακα αγγέλου και στη σκέψη τον ψίθυρο του διαβολάκου. Αυτή είμαι. Πορεύομαι μόνη με συντροφιά τα μαγικά αγγίγματα.





Όμως έχω αφήσει χώρο για το πιο μαγικό άγγιγμα, που δεν ήρθε ακόμη. Το δικό σου.

Σάββατο 7 Αυγούστου 2010

Ο χορός των μαγισσών



Οι μάγισσες χορεύουν γύρω από φωτιές. Κάποιες φορές και πάνω στις φλόγες. Λικνίζονται αισθησιακά και ελεύθερα πάνω σε έναν παράξενο ρυθμό μουσικής. Μία μουσική που πηγάζει από μέσα τους. Η αύρα τους σαν μία χρωματική γέφυρα φτάνει ψηλά και ξεσηκώνει τα πνεύματα. Τα πνεύματα τις ερωτεύονται. Κι όταν ένα πνεύμα ερωτευτεί έναν θνητό φωλιάζει μέσα του. Τότε ο χορός ξετυλίγεται με μεγαλύτερο πάθος. Στις μάγισσες είναι αισθητό ότι όλα είναι πνεύμα και ύλη.
Η μυστική τους λέξη είναι το πάθος. Έτσι μπορείς να τις ξεχωρίσεις από το πλήθος. Μέσα στο χορό είναι οι πιο ιδρωμένες και οι πιο δοτικές. Αιθέριες, σε έναν δικό τους κόσμο. Απλά πατούν το ίδιο χώμα με μας. Όμως αυτές περπατούν μερικά εκατοστά πιο πάνω από το έδαφος. Ελάχιστη απόσταση, μα οι μυημένοι μπορούν να τη διακρίνουν. Φταίει που η καρδιά τους έκανε το άλμα. Έπιασε το ρυθμό και προσπάθησε να αγγίξει τα πνεύματα που κοιτούσαν ερωτευμένα. Μία καρδιά που μόνιμα τυλίγεται με τις φλόγες του πάθους.
Ο χορός τους δεν περιορίζεται στις τελετές. Είναι ένας χορός ζωής. Οι μάγισσες είναι μάγισσες σε κάθε δραστηριότητα της ζωής τους. Παντού οι κινήσεις τους είναι αιθέριες και γεμάτες πάθος. Με ένα βλέμμα βαθύ και απέραντο και με μία φωνή που μοιάζει να ακούγεται από κάπου μακριά μπορούν να σε παρασύρουν κι εσένα.



Το πάθος είναι φλόγα. Η φωτιά μεταδίδεται με μεγάλη ταχύτητα. Όσοι παθιάζονται με αυτο που κάνουν, ακολουθούν τα βήματα στο χορό των μαγισσών. Και έτσι δημιουργούνται οι μάγοι.

Παρασκευή 6 Αυγούστου 2010

Μύηση σε σένα




Δεν μιλάω, μιλάνε τα μάτια. Δεν υπάρχει σιωπή γιατί ο χώρος γέμισε μουσική. Δεν είναι αυτή που παίζει το πικ απ, είναι αυτή που αναδύεται απο μέσα μας. Χορεύω. Εδώ και ώρα. Πριν μου το ζητήσεις. Χορεύει το βλέμμα μου πάνω σε κάθε σου λέξη. Χορεύει η καρδιά μου πάνω σε κάθε συναίσθημα που κρύβει η κάθε σου λέξη. Χορεύει η φαντασία μου στη σκέψη σου για να ονειρευτώ όσα δεν μπορώ ν' αγγίξω. Χορεύει το κορμί μου όταν η φαντασία μου καταφέρνει να ζωντανέψει ένα σου χάδι. Χορεύει μέχρι και η ηχώ της σκέψης μου μέσα σε καθε σου λέξη που έχω διαβάσει. Δεν είναι όλα ένα παιχνίδι. Είναι χορός. Είναι μύηση σε σένα. Απόψε όλα λικνίζονται στη μουσική τη δική σου. Όπως τα θέλεις.



Εγώ δεν μιλάω. Μόνο αισθάνομαι. Βρίσκομαι μέσα στο δικό σου κύκλο και ακολουθώ τις κινήσεις σου. Η μύηση ζητά αφοσίωση. Και όλες οι αισθήσεις μου είναι στραμμένες πάνω σου. Κι εγώ μέσα στα χέρια σου μία να ανάβω και μία να σβήνω. Φως που καίγεται.

Γιατί και ο έρωτας είναι μύηση.

Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010

Υστερόγραφο



ΥΓ 1 Δεν υπάρχει φως στο δωμάτιο। Μόνο μία σιωπή που πνίγει τα λόγια μου.

ΥΓ 2 Όσο το σ'αγαπώ υπάρχει ακόμα μέσα στα όνειρά μου , τόσο ο πειρασμός να γυρίσω κοντά σου μεγαλώνει, αλλά οι συνθήκες του χωρισμού δεν μου επιτρέπουν πισωγυρίσματα.

ΥΓ 3 Χθες κοιμήθηκα αγκαλιά με τη φωτογραφία σου। Είναι μία πρόοδος κι αυτή। Μέχρι τώρα είχα αγκαλιά την μπλούζα σου που μύριζε ακόμη από το άρωμά σου.

ΥΓ 4 Όταν σκέφτομαι το κορμάκι σου σε άλλους ορίζοντες, η ζωή μου είναι μία αποτυχημένη αυτοκτονία που με καταδικάζει να υποφέρω μισοπεθαμένη στο νοσοκομείο των αναμνήσεων.


Πόση μαγεία χωράει σε έναν χωρισμό;
Μήπως τελικά δεν υπάρχει παντού μαγεία;

Τρίτη 3 Αυγούστου 2010

Παντού υπάρχει μαγεία.


Ρώτησα με ύφος αυστηρό। Μου είπατε ότι έτσι δεν μπορώ να ανακρίνω το φεγγάρι। Αποφάσισα να μιλήσω τη γλώσσα του। Έμαθα ότι κάπου μιλάνε για τη μαγεία που βρίσκεται παντού। Και μεσα μου; σκέφτηκα। Ναι, απάντησε μία παράξενη φωνή। Είναι πολύ παράξενο να υπάρχει κάτι μέσα μου και να μην το γνωρίζω। Το ξέρεις, είπε πάλι η φωνή, αλλά δεν του δίνεις σημασία। Αποφάσισα να του δώσω λοιπόν। Η φωνή διηγήθηκε ότι η μαγεία βρίσκεται παντού। Πιο έντονα εκδηλώνεται στο βλέμμα। Και ο έρωτας, που είναι κάτι μαγικό, πιάνεται από τα μάτια! Για να ανακαλύψεις τις απαντήσεις που λείπουν πρέπει να πάψεις να ρωτάς। Είχε αναφέρει μία ανάλογη διαδικασία ο Οδοιπόρος। Νομίζω ήξερε τί θα πει μαγεία।
Ψάχνω να βρω। Δε θα δυσκολευτώ, είπαν οι φωνες। Η μαγεία υπαρχει παντού। Φτάνει μόνο να αφεθείς। Ακόμη και στις λέξεις, στις μελωδίες, στο ποτάμι που κυλάει αμέρημνο, στην αποπνικτική ζέστη του καλοκαιριού, στο κύμα που μουρμουρίζει ιστορίες της θάλασσας। Έφυγε ο Ναύτης। Πιστεύω θα είχε πολλά να μας πεί για αυτές τις ιστορίες। Ομως κι εμείς μπορούμε να ανακαλύψουμε όλα τα μέρη που είναι πηγές μαγικής απάντησης।
Κλείνω τα ματια μου και ταξιδεύω। Εκεί που θέλω περισσότερο να βρεθω, και βρίσκομαι! Αν αγγίξεις μία φορά το μαγικό ραβδί, ανοίγεις για πάντα το δρόμο που σε οδηγεί μπροστά σε όλα τα αντικείμενα που ήξερες, μόνο που τώρα είναι πιο Μαγευτικά। Ακόμη και εκείνα τα απλά που χρησιμοποιείς καθημερινά όπως το πιάτο ή το ποτήρι। Το ποτήρι είχε πάντα μία μεταφυσική ιδιότητα όταν το βλέπαμε μισογεμάτο ή μισοάδειο και μαρτυρούσε προσθέσεις ή ελλείψεις από τη ζωή μας।
Κοιτάξτε γύρω σας। Παντού υπάρχει μαγεία! Ακόμη κι εσείς είστε κάτι μαγικό। Κάτι που μπορεί να συναρπάσει ακόμη και του μυημένους αν πιστέψετε σ'αυτό που κρύβετε μέσα σας!

Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010

Έχω μία απάντηση, μπορείτε να μου βρείτε την ερώτηση;


Σκέφτομαι όσα έγιναν και όσα θα γίνουν। Δεν τολμώ πλέον να ρωτήσω 'γιατι;', επειδή απομυθοποιήσαμε την ερώτηση। Δεν έχει νόημα πλέον। Εξάλλου όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή όλα θα απαντηθούν। Τώρα βρέθηκα στο απέναντι πεζοδρόμιο। Εκεί που υπάρχουν σκόρπιες οι απαντήσεις, σαν μία λαϊκή αγορά και αγοράζεις κοψοχρονιάς όσες θέλεις। Δείχνω συγκρατημένη। Δε θα πάρω πολλές। θα έρθω κρατώντας μόνο μία και θα πω αυτό που είπε ο αγαπημένος μου Γούντι Άλεν:
'Έχω μία απάντηση, μπορείτε να μου βρείτε την ερώτηση;'
Η απάντησή μου: 'Φταίει, που δεν βολεύομαι στα λίγα'