Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

Απεργία




Λίγες ώρες πριν. Λίγες ώρες μετά. Ένα πανό, ένα σύνθημα, ένα παιδί, ένα μέλλον. Όλα μέσα στη χούφτα μου. Όμως,δεν τολμώ να τρυπήσω την παλάμη με ένα καρφί. Και δεν ξέρω τι χρώμα έχει η απεργία.

Λίγες ώρες πριν, λίγες ώρες μετά. Ένα πανό ατσαλάκωτο. Ένα σύνθημα ακούραστο. Ένα παιδί τρομαγμένο. Ένα μέλλον που θα περάσει από τον ίδιο δρόμο με την απεργία. Αλλά θα έχει την τόλμη να ματώσει εκείνο για μας.

Μην τρέχεις παιδί μου. Δεν μπορείς να του ξεφύγεις. Και είναι κατηφόρα! Θα πέσεις!


10 σχόλια:

  1. Να που συναντηθήκαμε σφιχτά πιασμένοι
    σε δρόμους άδειους από Μέλλον
    γεμάτους σκουπίδια
    και υποσιτισμένα Όνειρα....

    Να που συναντηθήκαμε,
    πεινασμένοι ο Ένας για τον Άλλο
    και για τη Ζωή,
    σε πλατείες συνοριοΦυλακής,
    με τις ξενόγλωσσες Ιαχές μας,
    εκείνης της Ποιητικής μας Διαλέκτου...

    Κόκκινα φορώ...
    Κόκκινα τα μάγουλα από το κρύο
    και τα ακροδάχτυλα που σκάβουν το Παρόν
    για Ελπίδες...

    Κόκκινα φοράει κι εκείνη η Κούκλα στη Βιτρίνα..
    και ωχρή χαμογελάει ψεύτικα, διπλωματικά
    όπως οι Εξουσίες που καίγονται να μας πουλήσουν ένα νεκρό Μέλλον...

    Δε φοβάμαι πιά...
    Μπήκα σ'ένα χορό ΚαταΔικασμένων
    και στο είπα ξανά
    Δεν έχω Τίποτε Να Χάσω...

    Ερωτεύομαι και τη Θηλιά μου ακόμη
    αρκεί με το Βάρος της
    να αλλάξει θέση στο ΜοιροΓνωμόνιο
    και στο Διαβήτη,
    που στοχεύει στο Κεφάλι
    το αγοράκι μας, το κοριτσάκι μας,
    που αμέρημνα παίζουν
    στην αυλή του Συρματοπλεγμένου Σχολείου...

    Με κοιτάς...
    σου σφίγγω το χέρι μέσα στο πλήθος που ουρλιάζει
    που σιωπά
    που Φοβάται
    που Τολμά
    που αγριεύει
    ωρα με την ώρα...

    Με κοιτάς...
    Δείχνω πιο όμορφη σήμερα...
    Ξεχωριστή...
    Μου ανήκει η Μέρα...

    Δε σου το είπα
    19 Οκτωβρίου
    Απεργία σήμερα
    κι Εγώ έχω ΓενέΘλια ...

    και θέλω για ΔώΡο

    μία ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ούτε γω ξέρω τι χρώμα έχει η απεργία, η αλλαγή όμως έχει σίγουρα τα χρώματα του ήλιου.

    Μου θύμισες κάτι, θα το γράψω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. δεν ξέρω γιατί, μου ήρθε στο νου ο Ρεμπώ... είναι η ώρα να γκρεμιστούν όλα, να χτιστούν απ'την αρχή...
    ...αυτό που ζούμε μας εξέβαλε σαν περιττό φορτίο...
    όμως έχουμε και γεννητούρια... κι έρχεται κάτι που αγνοούμε και μας αγνοεί...
    καλησπέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μαγικό κείμενο ως προφητικό

    την αγάπη μου πάντα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @~reflection~
    Μην τρέχεις παιδί μου. Δεν μπορείς να του ξεφύγεις. Και είναι κατηφόρα! Θα πέσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @roundel
    ο ήλιος του Λοΐζου ανήκει σε όλους μας εκτός από αυτούς που τον καπιλεύτηκαν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @nimertis
    παρόλη την άγνοια το αύριο έρχεται και εγκυμονεί κινδύνους κι αλλαγές. Όλα θα συμβούν και χωρίς εμάς. Όμως αξίζει να είμαστε εδώ. Όχι τριγύρω. Αλλά στο κέντρο των εξελίξεων!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @meggie
    φοβάμαι τέτοιες προφητείες. Προτιμώ εκείνες που ο λαός τις γράφει με τα χέρια του!

    ΑπάντησηΔιαγραφή