Ακουμπάς με άνεση το χέρι σου στο πόδι μου. Στέκεται εκεί να χαίρεται τη ζέστη μου. Δεν γλιστρά. Κουρασμένο απλά μένει. Αφαιρείσαι. Σκέφτεσαι το χθες, το αύριο, το χώρο και τις πράξεις. Σηκώνεσαι. Βάδισμα βαρύ και ώμοι πεσμένοι. Το βάρος της ζωής. Επιστρέφεις δίπλα μου. Ναι, πάντα δίπλα μου. Πάντα με άλλο τρόπο. Πιο βαρύς πάντα από όσο φεύγεις. Ακουμπάς το κεφάλι σου στην κοιλιά μου. Ηρεμείς. Σκέφτεσαι το κενό. Αφήνεσαι. Φεύγεις. Σε κλέβει ο ύπνος. Σε κοιτάζω.
Τώρα με έχεις. Nα φιλοξενώ τη ζωή σου, εσένα, το χθες και το αύριο.
Κάποτε σε είχα. Nα με κυνηγάς για να βρούμε καταφύγιο να ξεφύγουμε από τη ζωή, από σένα, από μένα, από το χθες, από το αύριο.
