Ξεκίνησα εγώ και ο δρόμος του έρωτα με έφερε σε σένα। Μπέρδεψα τον εαυτό μου με προσμήξεις δικές σου। Χάθηκα στο εμείς και τώρα πια σου μοιάζω। Ακόμη κι όταν μισώ τον καθρέφτη που μου το θυμίζει σε κάτι στιγμές μοναξιάς। Και το στόμα μου ψιθυρίζει λόγια του έρωτα। Λόγια δικά σου।
Έμαθα πώς οι δύο γίνονται ένα। Τώρα ποιος θα μου δείξει το αντίθετο; Πως θα βρω σε ποιο σημείο άφησα το σχήμα μου στο μονοπάτι του έρωτα; Και να σκεφτείς πως ξέχασα να ρίξω ψιχουλάκια επιστροφής। Απλά γιατί ήμουν σίγουρη πως δε θα χρειαστεί να γυρίσω πίσω।
