Χειροκρότημα

Τόσο κακοκουρδισμένη ορχήστρα αυτή η πόλη. Χορεύουν όλοι έναν άσχημο ασυγχρόνιστο χορό. Δεν ακούγεται φωνή, μόνο ένα μουγκρητό. Και όμως όλοι χορεύουν. Τα χρόνια, τα όνειρα, εγώ, η σκιά μου, εσύ, ο εφιάλτης σου, ο κήπος, τα δάχτυλα πάνω στο πληκτρολόγιο.
Γεράσαμε απόψε και τα βήματά μας βάραιναν. Σκέφτηκα να ερωτευτούμε μήπως και χορέψει λίγη νιότη μέσα μας. Κάθεσαι όμως χωμένος στην εφημερίδα και μέσα σου περνούν τα χρόνια, όπως πάνω μου περνούν οι επιθυμίες.
Γνωριστήκαμε σε ένα τανγκό. Γεράσαμε πανω σε ένα μπλουζ της σιωπής. Αγρια σιωπή. Μουγκρητό ανήσυχης σιγής. Βραδινής πάντα.
Έχω αγωνία. Ποιος θα χειροκροτήσει το χορό μας ότανθα κλείσουν για πάντα τα φώτα.